rozdział 28 .

Tydzień później, sobota

~z perspektywy Dominiki~

Czekanie na lotnisku na odprawę dłużyło się w nieskończoność. Minuty trwały niczym godziny. Wszystkie byłyśmy strasznie podekscytowane lotem, ale nadal nie wierzyłyśmy, że to się dzieje. Nareszcie kilka minut po godzinie 10 czasu londyńskiego samolot wystartował. Chłopcy poradzili nam, abyśmy przespały ten jedenastogodzinny lot, gdyż normalnie po 21 kładłybyśmy się spać w Londynie, a w Los Angeles będzie po 13, więc przed nami będzie cały dzień ;) Mój telefon wskazywał godzinę 19:04 czasu londyńskiego, gdy się przebudziłam. Miałam najgorszy koszmar jaki może przyśnić się dziewczynie, że zostawiłam Louis’ego dla Natana, wybaczając mu i pozwalając wrócić po tym wszystkim, co mi zrobił. Wciągnęłam i wypuściłam z siebie powietrze kilka razy, by się uspokoić. Rozejrzałam się po wnętrzu samolotu, dziewczyny spały, większość innych pasażerów również. Chyba byłyśmy jedynymi „zwykłymi” pasażerkami na pokładzie. Mogłam się mylić, ale nikt z nich nie wyglądał, jakby leciał sobie na wakacje lub po prostu pozwiedzać miasto aniołów. Raczej sami biznesmeni i bogate panie załatwiający sprawy służbowe. Zresztą dlaczego ja o tym myślałam. Założyłam słuchawki z powrotem na uszy i zasnęłam dalej.

Poczułam, że ktoś szarpie mnie za rękaw. Leniwie otworzyłam oczy i zdjęłam słuchawki.

- za 10 minut lądujemy ;) –ujrzałam uradowaną twarz Beaty

- to już ? – lekko się przeciągłam i przetarłam oczy – jak dobrze, że tak szybko ;d nadal nie wierzę, że tam będziemy ;) a pamiętasz jak dwa lata temu, obiecałyśmy sobie że po maturze wyjedziemy na wakacje gdzieś za granicę ?

- pamiętam, pamiętam ;) ale nie pomyślałyśmy wtedy, że los może się do nas uśmiechnąć jeszcze bardziej ;)

- no ja na pewno nie myślałam, że będę mieszkać w Anglii, a na wakacje polecę do LA. Przecież to jest jakiś kosmos – zaśmiałam się – coraz bardziej czuję, że jesteśmy najszczęśliwszymi osobami na świecie i nikt nam tego nie zniszczy ;)

- no mi jeszcze czegoś do pełni szczęścia brakuje, ale ty śmiało możesz o sobie tak mówić ;)

- wszystko się ułoży, zobaczysz ;]

Po chwili wszyscy usłyszeliśmy komunikat „proszę zapiąć pasy, zaraz będziemy podchodzić do lądowania”. Nim się obejrzałyśmy, wysiadałyśmy już z samolotu, udając się w stronę lotniska. Na miejscu było dość sporo ludzi, od razu zaczęłam wypatrywać twarzy czwórki przyjaciół i jednej jakże dla mnie ważnej. Gdy nasze oczy się spotkały, na mojej twarzy pojawił się wielki uśmiech. Louis szybko zaczął się przedzierać przez tłum, ja również się zbliżałam, wolniej niż on, co uniemożliwiała mi walizka, którą za sobą ciągnęłam. Kiedy dzieliły nas tylko centymetry, puściłam bagaż i wtuliłam się w chłopaka najmocniej jak potrafiłam, on natychmiastowo mnie objął, podniósł i zakręcił wokół własnej osi. Potem odstawił na ziemię, nadal nie puszczając, odgarnął kosmyk włosów z mojej twarzy za ucho, wpatrując mi się w oczy i uśmiechając radośnie

- nawet nie wiesz, jak ja za Tobą tęskniłem ;)

- wiem ;) tęskniłam za Tobą równie mocno – objęłam go za wysokości szyi i nareszcie złożyłam na jego ustach czuły pocałunek. Chłopak odwzajemnił go, lekko dając mi do zrozumienia, że mógłby tak trwać i przez dłuższą chwilę nie zaprzestawać naszej czynności. Po chwili jednak oderwaliśmy się od siebie, Lou oparł swoje czoło na moim nadal patrząc mi w oczy – kocham Cię – wyszeptałam, słyszalnie tylko dla niego

- ja Ciebie też kocham, bardzo ;) – musnął jeszcze raz moje usta – chodźmy już do reszty, z nimi też się trzeba przywitać – zaśmiał się po czym jedną ręką chwycił walizkę, a drugą moją dłoń. Znów czułam się bezpieczna, czułam się bezpieczna przy nim. Te wszystkie drobne i większe gesty z jego strony upewniały mnie tylko w przekonaniu, że to co nas łączy jest niezwykłe. Skarciłam samą siebie za to, że raz ważyłam się pomyśleć o tym, co by było gdybym wybaczyła Natanowi. Nie, to nigdy nie nastąpi. Dołączyliśmy do pozostałych, przywitałam się z chłopakami, wszyscy byli zadowoleni z naszego przylotu. Liam nie wypuszczał z objęć Danielle, tak samo jak Niall Pauliny, której brzuszek coraz bardziej się zaokrąglał. Niestety dało się wyczuć jakieś napięcie między Harry’m a Beatą, co nigdy się nie zdarzało. Wiedziałam, że ta dwójka będzie musiała sobie wszystko wyjaśnić, miałam tylko nadzieję, że nastąpi to szybko. Beata lubiła raczej jasno postawione sprawy, a nie jakieś niedomówienia. Przez całą podróż do hotelu nie odzywali się do siebie.

- są jakieś konkretne plany na te 6 dni ? – zapytałam Louis’ego, gdy weszliśmy wspólnie do naszego tymczasowego pokoju na 4 piętrze

- oczywiście, że są ale to niespodzianki ;) –uśmiechnął się zadziornie i usiadł na łóżku

- ale naprawdę nie możesz mi nic zdradzić ? ;p – zrobiłam maślane oczka i usiadłam mu na kolanach

- niestety nic a nic ;)

- no dobra, może jakoś przeżyję ;p – zaśmiałam się – a teraz co będziemy robić ? ;d – musnęłam lekko jego usta

- teraz to czeka na nas obiad na dole w restauracji ;)

- to dobrze, bo umieram z głodu ;) ten lot mnie wykończył, mimo że prawie cały przespałam ;) ile mamy czasu ?

- jeszcze jakieś 15 minut ;)

- ok, to ja wezmę szybki prysznic i się przebiorę – podeszłam do swojej walizki, żeby wyciągnąć coś do ubrania

- a mogę iść z Tobą ? – Lou się zaśmiał

- myślę, że moglibyśmy się spóźnić wtedy na ten obiad xd poradzę sobie sama kochanie ;p

Poszłam szybko do łazienki, odświeżyłam się po podróży, ubrałam bardziej elegancką bluzkę, ściągając z siebie dresową bluzę i wróciłam do pokoju

- no nareszcie ;) zdążyłaś w ostatniej chwili, wszyscy już pewnie na nas czekają ;)

- zabawne xd zdziwisz się jak jeszcze nikogo nie będzie ;p – zjechaliśmy windą na parter i udaliśmy się do restauracji hotelowej. Przy stole siedzieli tylko Beata, Karolina i Harry – a mówiła Ci, że będziemy prawie pierwsi xd a ty mnie jeszcze poganiałeś – zaśmiałam się

- no ok , przepraszam ;) jak zawsze miałaś rację – chłopak pocałował mnie czule i usiedliśmy do stołu. Przez chwilę panowała cisza, nikt z pozostałej trójki się nie odzywał, jednak przerwało ją pojawienie się roześmianego Niall’a z Pauliną. Zaraz po nich przyszli Liam i Zayn z Danielle i Kate. Atmosfera się trochę rozluźniła i w całkiem miłej zjedliśmy obiad. Potem chłopaki zabrali nas na spacer po mieście, pogoda była wspaniała. W końcu to była połowa lipca, a wakacje w Kalifornii są zawsze piękne. Poszliśmy do jednego z parków, usiedliśmy sobie na ławkach, a słońce delikatnie muskało nasze twarze. Mieszkańcy raczej byli zabieganymi ludźmi, przez połowę miasta ciągły się korki, przez park przechodziły tłumy, ale nikt nawet na chwilę nie zatrzymał się, by odpocząć. Architektura oraz przyroda były tutaj  bardzo ciekawe, zastanawiałam się jakie atrakcje mogli wymyślić chłopcy.

- będziemy tu coś zwiedzać ? – zapytała Paulina

- pewnie ;) ale to dopiero od jutra ;d – zaśmiał się Zayn

- tak, dziś pełen chillout i .. i reszty dowiecie się później ;d – Louis próbował być tajemniczy

Mieliśmy się już zbierać, gdy do chłopaków podbiegła grupka dziewczyn, zorientowałyśmy się, że to fanki, stanęłyśmy z boku, żeby mogli zrobić sobie z nimi zdjęcia i dać autografy. Były bardzo miłe, widząc nas czekające, stwierdziły, że nie będą przeszkadzać i zaraz sobie poszły. Wróciliśmy więc do hotelu, lecz przed nim czyhało już kilku fotoreporterów, żeby zrobić chłopakom zdjęcia. Mimo, że pewnie żadne z nich ich nie chciał, bo mieli czas wolny, nie dało się tego uniknąć. Każdy wrócił do swojego pokoju, ja zaczęłam wypakowywać część rzeczy, a Louis rozłożył się na łóżku.

- mam nadzieję, że masz coś nadającego się na dzisiejszy wieczór ;d – zaśmiał się

- ale co masz na myśli ? – spytałam lekko zdziwiona

- nie to co pewnie ty teraz myślisz XD co będę ukrywał, idziemy dziś na imprezę na plażę ;p

- żartujesz sobie chyba ?

- nie ;d więc masz coś ?

- czy ja wiem xd no mam jakieś ciuchy, ale to takie do chodzenia, nie mówiłeś że może być jakaś impreza xd

- no wiem, wiem ;D ale pomyślałem o tym za ciebie ;p

- co ? ;> - chłopak wstał z łóżka i podszedł do szafy wyciągając z niej jakieś ubranie. Okazało się, że kupił dla mnie sukienkę. Była w kolorze mięty, na szerokich ramiączkach, sięgająca kilka centymetrów za kolano i przepasana była brązowym paskiem – i ty myślisz, że ja to na siebie włożę ?

- a co , nie podoba Ci się ? – jego twarz posmutniała

- oczywiście, że mi się podoba ;) śliczna jest i z przyjemnością ją dziś założę ;p – podeszłam bliżej niego, podziękowałam całusem i od razu poszłam ją przymierzyć. Pasowała na mnie idealnie, aż się zdziwiłam, że Lou wiedział jaki noszę rozmiar, ale w sumie to nie było takie trudne XD

- wyglądasz cudownie ;D wiedziałem co Ci kupić ;p

- tak, myślę to samo ;d to o której dziś wychodzimy ?

- o 21 ;) reszta już chyba powinna też wiedzieć ;p tylko Horan z Pauliną zostają, on chyba ma jakąś inną niespodziankę dla niej xd

- no, oni niech się lepiej cieszą sobą, a nie imprezują xd – zaśmiałam się i poszłam wrócić do poprzedniego stroju. Było po 18, więc do wyjścia zostało nam trochę czasu. Spędziliśmy go z Louis’m leżąc na łóżku przytuleni i rozmawiając. Pół godziny przed czasem zaczęliśmy się zbierać, ubrałam na siebie prezent od chłopaka, włosy rozpuściłam, pomalowałam się tylko tuszem, makijaż był zbędny w tak ciepłą pogodę w takim miejscu, odnalazłam w bagażu jeszcze swoje sandały, które kolorystycznie idealnie pasowały do paska od sukienki, Louis chyba o tym pamiętał, kupując ją XD Wszyscy mieszkaliśmy na tym samym piętrze, więc poczekaliśmy na resztę przyjaciół. Okazało się, że przed głównym wejściem nadal koczują paparazzi, więc zostaliśmy dyskretnie wyprowadzeni tylnim wyjściem. Pojechaliśmy zwykłymi dwoma osobowymi samochodami, żeby mniej rzucać się w oczy. Zayn wyjaśnił nam, że chcieli wynająć limuzynę, ale byłoby to zbyt ryzykowne. Od razu byłoby wiadomo kto nią jedzie. Podróż nie zajęła nam dużo, impreza się już rozkręcała, ludzie dobrze się bawili, chwilę się rozejrzeliśmy i zajęliśmy jakieś wolne miejsca. Przez początkową godzinę trzymaliśmy się wszyscy razem, potem jakoś się rozdzieliliśmy, ja, Louis i Beata siedzieliśmy razem, Karolina rozmawiała z Kate i Zayn’em, Liam i Danielle szaleli na „parkiecie”, a Harry’ego gdzieś wcięło jak zwykle.

- no i jak Ci się tu podoba , Beata ?

- jest mega ;D cieszę się, że mnie i Karolinę też tu zaprosiliście ;) nawet nie wiecie jak jesteśmy wam wdzięczne ;p

- spoko ;D przecież też jesteście naszymi przyjaciółkami ;p czym byłby ten wyjazd bez was ;p

- naprawdę dzięki jeszcze raz ;] a teraz Was zostawię, za chwilkę wracam – dziewczyna odeszła od stolika, a my wstaliśmy by zatańczyć

~z perspektywy Louis’ego~

Wróciliśmy do stolika, by się czegoś napić, gdy podeszła do nas znów Beata. Była jakoś dziwnie zdenerwowana, przynajmniej mnie się taka wydawała.

- słuchajcie, ja wrócę do hotelu . znam drogę, nie martwcie się o mnie – odeszła od nas i przecisnęła się przez tłum, po chwili znikając z naszego pola widzenia. Domii chciała ją zatrzymać, ale nic to nie dało

- co jej się stało ? – zapytałem

- nie mam pojęcia. Jeszcze chwilę temu wydawała się taka zadowolona. Zastanawiam się dlaczego ona tego czasu w ogóle nie spędza z Harry’m. a właśnie, gdzie on może być ?

- nie mam zielonego pojęcia – zaczęliśmy się rozglądać, ale nigdzie nie dostrzegałem postaci mojego najlepszego kumpla

- chyba już wiem dlaczego Beata sobie stąd poszła

- co ? co się stało ? dlaczego ?

- i znalazłam Harry’ego – podążyłem za wzrokiem mojej dziewczyny, dostrzegając Stylesa przy jednym stoliku z jakąś rudą, która właśnie była do niego przyklejona, trzymając jedną rękę na jego klacie i całując go

- nie no ! ja go chyba zabiję – ruszyłem w stronę chłopaka, ale Domii mnie zatrzymała

- czekaj, co ty chcesz zrobić ? – zapytała lekko przerażona

- to była przenośnia . chcę go stąd zabrać do hotelu. W ogóle co on sobie myśli, daje nadzieję dziewczynie, a teraz całuje się z jakąś szmatą. Nie pozwolę na to, nie poznaję go przecież

- ok, zabierzmy go stąd. Tak będzie lepiej – podeszliśmy do Harry’ego oboje

- dobra lowelasie, koniec tego dobrego – odsunąłem dziewczynę od niego, wziąłem go za koszulkę i podniosłem z miejsca – wracamy do domu

- eeej, c-co się dzi-dzieje ? weź mnie zo-zostaw ! – Hazza próbował się uwolnić z mojego uścisku, ale niezbyt mu to szło, ledwo kontaktował

- stary, mieliśmy sobie dziś odpuścić i ograniczyć picie do minimum. A ty znów się nachlałeś, no po co ?

- panienka by-była tutaj tak miła, że nie wypadało j-jej odmówić – spojrzałem na dziewczynę, która wydawała się całkowicie trzeźwa i świadoma tego co wcześniej robiła. Zabrałem Hazzę do naszego stolika i posadziłem na jednym z foteli

- muszę Cię zmartwić, ale Beata Cię widziała, więc nie wiem co ty teraz wymyślisz. Czuję , że straciłeś swoją szansę na nią – chłopak wydawał się jakby nieobecny, może tylko się zamyślił, ale wyglądał jakby mnie nie słuchał. Wziąłem ze stołu szklankę wody i wylałem mu ją na twarz , żeby trochę „otrzeźwiał” – słyszysz co ja do ciebie mówię ? nie mogłeś się trochę ogarnąć dziś, pogadać z nią, tylko odstawiasz takie numery ?

- ale to nie ja . to tamta dziewczyna cały czas przynosiła drinki – mówił, lekko chwiejąc się na swoim siedzeniu – i to ona mnie całowała, nie ja, ja bym tego nie zrobił, ja, ja nie chcę stracić Beaty, ja ją kocham .

- no to teraz sobie narobiłeś. Ja nie wiem czy ona Ci w to wszystko uwierzy, będziesz się chyba musiał bardzo postarać, żeby odzyskać jej zaufanie – kontynuowałem

- jeśli w ogóle mu się uda .

- właśnie.  chodź , zmywamy się do hotelu. Jutro sobie z nią to musisz wyjaśnić – zadzwoniłem po taksówkę, która przyjechała 10 minut później i zawiozła nas do naszego tymczasowego mieszkania

~w tym samym czasie z perspektywy Pauliny~

Właśnie dowiedziałam się, że za godzinę wszyscy jadą na jakąś beach party czy coś, a my z Niall’em zostajemy w hotelu. Przecież nie jestem jeszcze w takim stanie, żeby nie móc iść na imprezę, ale Horan się uparł, że zostaniemy . Reszta pomału zbierała się już do wyjazdu, gdy my poszliśmy zjeść kolację do hotelowej restauracji. Potem wróciliśmy do pokoju, gdzie czekała na mnie niespodzianka – wanna pełna wody z pachnącą pianą i płatkami róż. Nie sądziłam, że Niall coś takiego wymyśli.  A tym bardziej nie wiedziałam kiedy on niby miał to przygotować. Jak się okazało, obsługa hotelu chętnie mu pomogła. Ale nie powiem złego słowa, bo było cudownie xd Bardzo się zrelaksowałam, a tego mi trzeba było. Nie chciałam zostawiać Niall’a samego, więc w miarę szybko wróciłam do pokoju.

- o czym tak myślisz ? – zapytałam mojego chłopaka, kładąc się obok niego na łóżku

- o nas ;) i o tym jak będzie za kilka miesięcy z naszym dzieckiem ;)

- no ja mam nadzieję, że będzie dobrze i że mnie nie zostawisz samej

- no chyba zwariowałaś ;p – pocałował mnie czule – a tak w ogóle to wiadomo już jakiej płci będzie nasz dzidziuś ? ;D

- jeszcze nie ;) ale jak wrócisz za miesiąc do Londynu, to pójdziemy wspólnie, bo wtedy już będzie można sprawdzić ;p

- jak fajnie ;D już się doczekać nie mogę ;p i mam coś ;) – Niall podszedł do szafki i zaczął czegoś w niej szukać. Po chwili wyciągnął pudełeczko niewielkich rozmiarów i mi je dał. Otworzyłam je, a w środku była para malutkich bucików dla niemowlęcia.

- o jejku, jakie kochane ;d i nawet kolor taki, że pasuje i dla dziewczynki i dla chłopaka ;d skąd to masz ?

- poszliśmy ostatnio z Zayn’em na zakupy i tak wstąpiliśmy do sklepu dziecięcego xd

- z Zayn’em ? jakaś nowość xd

- on był najbardziej chętny , żeby tam iść ;p

- wow, nie poznaję chłopaka ;) ale cudowne są, dziękuję w imieniu Justina lub Mai – zaśmiałam się i pocałowałam chłopaka

- a wracając do kwestii dziecka i tego co będzie potem .. o matko , jak to dziwnie zabrzmiało – zaśmiał się – na razie mieszkasz z rodzicami, no bo mama we wszystkim pomaga i w ogóle, ale po urodzeniu dziecka zamieszkamy już razem bez żadnego sprzeciwu ;)

- ale ..

- wiedziałem , że coś będziesz chciała dopowiedzieć xd otóż ja, jak zarówno Liam i Louis, chcę kupić dom, tylko i wyłącznie dla nas. Niewielki, nie taki jak mamy teraz. No i myśleliśmy, żeby kupić je w jakiejś jednej, fajnej dzielnicy, żebyśmy mieszkali wszyscy razem koło siebie ;)

- a dziewczyny o tym wiedzą ?

- nie wiem, ale myślę że nie mieli czasu im jeszcze o tym powiedzieć ;)

- nie no, jak dla mnie to fajnie ;D tylko boję się, że rodzice nie będą chcieli się zgodzić ;p

- zgodzą, zgodzą ;) musimy im tylko pokazać, że sobie poradzimy – przytulił mnie i pocałował w czoło.

Nagle usłyszeliśmy jakiś huk dochodzący z korytarza, ktoś trzasną drzwiami

- co się dzieje ?

- to chyba było z lewa, więc to ... Beata .

- dziwnie, stało się jej coś ?

- nie mam pojęcia. Może z Harry’m coś nie tak. Po tym wydarzeniu na lotnisku chyba ze sobą nie rozmawiali, więc może w końcu sobie wszystko wyjaśnili .

- no może ;) - wtuliłam się w chłopaka i leżeliśmy w takiej pozycji, dopóki po 10 minutach nie usłyszeliśmy kolejnych hałasów na korytarzu

- czy ja mam jakieś halucynacje czy słyszę śpiewającego Harry’ego i to chyba jeszcze po pijaku ? xd

- chyba nie, bo ja też słyszę – Niall wstał i wyszedł z pokoju, poszłam na nim

Tam Louis i Dominika szli z Harry’m, który nie wyglądał zbyt dobrze.

- co się stało ?

- trochę dziś tego idiotę poniosło. Wypił za dużo, całował się z jakąś laską i jeszcze do tego Beata go widziała

- aa, to dlatego wróciła taka zdenerwowana i trzaskała drzwiami

- gdzie jest moja ukochana ?

- taa, twoja już na pewno – Dominika przewróciła oczami, a Louis wprowadził go do jego pokoju

- no to nieźle się namieszało – stwierdziłam – a wydawało się, że między nimi wszystko tak dobrze się ułoży

- niestety, nie mieli tyle szczęścia co my – lekko zaśmiała się Domii – będzie musiał mieć mocne argumenty, żeby Beata chciała z nim rozmawiać i chcieć dać mu szansę

- ja sobie jutro z nim poważnie pogadam, bo w sumie nie kumam do końca co się stało – powiedział Lou wracając do nas na korytarz – on coś paplał, że to ta laska go upiła i całowała, więc zobaczymy. Ale jak na dziś za dużo wrażeń, idę spać xd

- no my też ;) dobranoc – pożegnaliśmy się z dwójką przyjaciół i poszliśmy do swojego pokoju .
____
piosenka na dziś - THE SCIENTIST < 3

no i mamy rozdział dwudziesty ósmy < 3

mam nadzieję, że się spodobał ;)

Proszę komentujcie xd Pokażcie, że mam po co wstawiać następne rozdziały :) Mam nadzieję, że sytuacja się poprawi :) Liczę na was < 3

DZIĘKUJĘ BARDZO wszystkim, którzy nadal czytają moje wypociny < 3

CZYTASZ = KOMENTUJESZ

 znów namieszałam, ale tak ma być xd lol XD